კიდევ ერთხელ უმთავრესზე:
ნორმალურ საზოგადოებაში ლიდერი – ეს არის:
(ა) ავტორიტეტი,
(ბ) პოლიტიკური პროფესიონალიზმი
(გ) სამოქალაქო პასუხისმგებლობა
(დ) პიროვნული წესიერება,
რაც არის იმის გარანტი, რომ წინასწარ ცნობილია:
“რას არ გააკეთებს ლიდერი ყველაზე კრიტიკულ სიტუაციაშიც კი.”
დიახ, რას არ გააკეთებს – ეს უნდა იცოდეს საზოგადოებამ
და არა იმას, რასაც გპირდება, რადგან, შეიძლებას, ობიექტურმა მიზეზებმა შეუძლებელი გახადოს დანაპირებიდან რაღაცის შეუსრულებლობა…
თუ საზოგადოებას ამის გარჩევა არ შეუძლია
(მე ვსაუბრობ საზოგადოებაზე, როგორც ხალხის ყველაზე აქტიურ და მოქმედ ნაწილზე),
მაშინ მას გონივრულ თვალსაწიერზე არანაირი შანსი არა აქვს, დაძლიოს პრობლემები…
საზოგადოებაში დასმული კითხვა:
“ვინ არის ის, ვინც ამ მდგომარეობიდან გამოიყვანს ქვეყანას”, –
არის ტოტალიტარული სისტემით განადგურებული, უმწეო, უუნარო და არაფრისმაქნისი ადამიანების კითხვა…
სისტემას ცვლის ალტერნატიული შეხედულებათა სისტემა, რომლის გენერატორები ლიდერები არიან და რომლის განხორციელებასაც საზოგადოების მხარდაჭერით ლიდერები ახორციელებენ…
სად არიან ეს ლიდერები?!
გონებაბნელს არ შეუძლია ამ ლიდერების იდენტიფიცირება, რადგან ისევ თვალებგადმოკარკლულ დორბლმორეულ და შლეგ ბელადს მოელის…
არაფერია, – სახადი მოსახდელია!
საზოგადოება შეძლებს ამ ნაგავიდან ამოსვლას…
აუცილებლად!
დემურ გიორხელიძე
